مقاله ای دیگر از دکتر محمدی راد
پذیرش و چاپ مقاله دکتر محمدی راد
در همایش دوسالانه ملی اخلاق و تربیت علوی
مقاله دکتر حمید محمدی راد، رئیس دانشکده علوم قرآنی مراغه، در نخستین همایش دوسالانه ملی اخلاق و تربیت علوی پذیرفته شد.این مقاله با عنوان «قلمرو فقهی رازداری»، به این همایش ارائه شده است
لازم به توضیح است که این همایش دارای رتبهisc از پایگاه استنادی علوم جهان اسلام ( کد 89690- 98190) بوده و در تاریخ یکم آبان ماه 1399 برگزار گردید.
در چکیده این مقاله آمده است:
یکی از فضایل اخلاقی رازداری و کتوم بودن است در مقابل افشای راز و اشاعه سرّ که از رذایل اخلاقی می باشد، راز و سِرّ، موضوعی یا مطلبی است که از دیگران پوشیده و پنهان باشد و کتمان آن، رازداری محسوب می شود حفظ و نگهداری اسرار خود و دیگران ، فواید بسیاری در زندگی فردی و اجتماعی، از قبیل آرامش روحی، پاسداشت شخصیت و کرامت افراد جامعه و ایجاد اطمینان و اعتماد در روابط اجتماعی، می باشد چنان که افشای راز در غیر موارد لزوم، آفات زیادی را برای فرد و جامعه به وجود می آورد پس هر رازی به اقتضای ماهیتش باید در سینه رازدار، محفوظ و مکتوم بماند و هر انسانی در زندگی فردی و اجتماعی خویش، اسراری دارد که بایستی در نگه داری آن کوشا باشد. برخی از این اسرار مربوط به خودش و برخی مربوط به خانواده یا جامعه اوست. ولی در اینجا سوالی مطرح می شود که رازداری به طور مطلق پسندیده و ضروری است یعنی هر سرّی از همه و درهر شرایط باید مکتوم و محفوظ بماند یا این که محبوبیت آن نسبی است و فاش کردن بعضی رازها از منظر فقهی، در برخی شرایط ، نه تنها مذموم نیست بلکه به حکم عقل لازم و ضروری و به حکم شرع واجب است؟. در این نوشتار سعی می شود به صورت توصیفی- تحلیلی،آثار اجتماعی و فردی رازدای و قلمرو فقهی آن، مورد بر رسی قرارگیرد تا روشن شود که کتمان سرّ و رازداری در چه مواردی پسندیده و ضروری و در چه مواردی ناپسند و غیر مجاز است و افشای آن لازم و واجب است. بر اساس یافته های تحقیق، رازداری برحسب حکم اولی اش دارای حُسن عقلی و وجوب شرعی است به خصوص که راز مربوط به شخص دیگر باشد که در این صورت براساس روایات ، جنبه امانت پیدا می کند و افشای مصداق خیانت به امانت می گرددکه مبغوض آفریدگار جهان است ولی در برخی موارد رازداری مذموم و افشای آن جایز بلکه لازم است مانند موارد: دادخواهی و تظلّم، مشورت یابی و استمداد، مشورت دهی و کمک رسانی ، پیش گیری از فساد اخلاقی و جلوگیری از خطرات مهّم اجتماعی. پس رازداری باید از دو زاویه اخلاقی و فقهی ، ملاحظه گردد.
کلیده واژه ها: اخلاق ، سرّ، قلمرو رازداری ، احکام رازداری.