برگزاری اردوی زیارتی و سیاحتی

اردوی یک روزه زیارتی و سیاحتی غار کبوتر (هامپوئیل) و امامزاده سید ابراهیم(ع) برگزار شد

در این اردو که چهل و هفت نفر از خواهران دانشجوی دانشکده شرکت داشتند، پس از زیارت امامزاده سید ابراهیم(ع) مراغه، کوهنوردی و بازدید از غار زیبای کبوتر (هامپوئیل) شهرستان مراغه انجام شد.

همچنین پس از صرف ناهار در حرم امامزاده ابراهیم (ع) و برگزاری نماز ظهر و عصر ، حجت الاسلام والمسلمین نور بخش، به ایراد سخنرانی در بین دانشجویان پرداخته و مسابقه فرهنگی برگزار گردید که به 8 نفر از دانشجویان، جوایزی از طرف حرم اهداء گردید.

معرّفی بقعه امامزاده سید ابراهیم(ع) چکان مراغه

بقعه امامزداه سید ابراهیم علیه السلام در 4کیلومتری شرق مراغه در روستای چکان واقع شده است. این بقعه ازدیربازمورد توجه واحترام خاص اهالی وروستاو شهرستان مراغه بوده و یکی از امامزاده های معروف ومشهور آذربایجان شرقی می باشد.

این بقعه شریف آرامگاه سید جلیل القدر حضرت امامزاده ابراهیم ابن حسن ابن قاسم ابن عبداله ابن حضرت امام موسی بن جعفر علیه السلام می باشد.

گفته ها حکایت ازاین دارد که نامبرده نوه سوم امام موسی بن جعفر علیه السلام هستند که در موقع هجرت از سوی مدینه به مشهد مقدس به دست مخالفان و دشمنان امامت و ولایت به شهادت می رسند ودر این مکان دفن می گردند. تاریخ کشف قبر امامزاده سید ابراهیم (ع) به حدود یکصد و هفتاد سال پیش بر می گردد.

هر سال در روز عاشورا واربعین حسینی سیل عظیم مردم مشتاق از مراغه و شهرهای دیگر جهت زیارت به این مکان روی می آورند.

معرفی غار «هامپوئیل» مراغه ، بزرگترین غار آذربایجان شرقی

مراغه یکی از شهرهای بزرگ و تاریخی ایران و دومین شهر بزرگ استان بعد از کلانشهر تبریز است. این شهر در 135 کیلومتری تبریز و در کنار دریاچه صوفی چای قرار دارد. مراغه از مشرق به دریاچه ارومیه مشرف است و بر دامنه جنوبی کوه سهند واقع شده است. آثار تاریخی و دیدنی این شهر معروف است که غار کبوتر یا هامپوئیل ( به زبان محلی ) یکی از این مناطق می باشد.

غار کبوتر یا هامپوئیل: زمانی مأمن کبوتران وحشی بوده است ( نامگذاری غار کبوتر به این دلیل بوده ) در 4 کیلومتری ایستگاه راه آهن مراغه روستایی به نام تازه کند سفلی که برای رسیدن به این غار باید از داخل روستا جاده خاکی به طول 10 کیلومتر را تا کنار رودخانه مردق طی کرد. بعد از رسیدن به رودخانه باید تا دهانه اصلی غار حدودا 10 دقیقه سربالایی را بالا رفت ، تا به دهانه غار رسید.اهمیت غار به خاطر وجود 6 حلقه چاه عمودی و تالارهای عظیم که در 5 طبقه و در تعداد 10 حلقه چاه هوایی و دالانهای فرعی که اکثرا سینه خیز رو هستند میباشد.عمق غار از طبقه فوقانی حدودا 150 متر است. فاصله دهانه غار از بستر رودخانه حدودا 1600 متر بوده و بزرگی دهانه غار 10 در 5 متر می باشد.

ورودی غار که یک تالار بزرگ است با کف خاکستری و خشک و سنگهای معقری مسقف شده است. در سمت راست تالار یک دالان 3 متری که راه ورود به تالار دوم می باشد وجود دارد. در این تالار باید احتیاط لازم را داشته باشیم چرا که 4 حلقه چاه کنار هم در کف این تالار نمایان و لبه های پرتگاهی دارند. چاه شماره یک 15 متر، چاه شماره دو 38 متر، چاه شماره سه 20 متر و چاه شماره چهار 25 متر می باشد. برای فرود از چاه شماره دو باید 9 متر تراورس را انجام داد، که این تراورس توسط طناب ثابت گذاری می شود. در بالای دهانه چاه شماره دو یک شکاف 2 متری وجود دارد. از شکاف که به طرف بالا میروید به یک تالار زیبا بنام تالار معبد می‌رسید و بعد از پیمایش حدودا 100 متر به یک چاه 6 متری دیگری میرسید که بعد از وارد شدن به چاه یکی از تالارهای بزرگ و فعال غار نمایان می شوید که انواع استالاکمیت ها و آبگیرهای کوچک چشم نوازی می کنند، که متأسفانه این تالار مورد بی رحمی گردشگران غار واقع شده است. بعد از بازدید و برگشت از تالار به سمت چپ ورودی می رویم و از سربالایی 3 متری بالا رفته و به یک تالار کاملا خشک می‌رسیم. در طرف دیگر تالار یک چاه به عمق 18 متر قرار دارد که به دهانه چاه شماره 2 ختم می شود. پس از بازدید از طبقات 1 و 2 از چاه شماره دو که به عمق 38 متر است فرود رفته و به تالار بزرگ دیگری به نام تالار غمگین می رسیم.

گردش و بازدید از این تالار که متشکل از دالانهای فرعی، شیب ها و سربالایی های زیادی می باشد، بیش از 2 ساعت وقت نیاز دارد. در امتداد این تالار پس از پائین رفتن از سنگ های بزرگ و رد کردن شیب های لغزنده به یک تالار بزرگ دیگر به نام تالار آینه وارد شده و پس از بازدید در انتهای تالار از شیبی که بسیار لغزنده است پائین رفته و به دهانه یک چاه 20 متری می رسیم. فرود این چاه در فضا صورت میگیرد و پس از فرود به انتهای غار به تالار دیگری می‌رسیم که ورودی این تالار بسیار لغزنده بوده و ارتفاع کمی دارد که باید پا مرغی وارد شویم. این تالار زیباترین و جوانترین تالار این غار بوده و فعالیت غار به وضوح مشاهده می شود. سطح تالار گلی و لغزنده بوده و استالاکتیت و استالاگمیت جوان و سنگ های بزرگ در انتهای تالار در اثر زلزله ریزش کرده اند به چشم می خورند. هوای این تالار مرطوب می باشد. در سمت چپ تالار یک شیب وجود دارد که به حوضی که به حوض کوثر معروف است ختم می شود. اندازه حوضچه 1 در 3 و عمقش 1 متر می باشد. در سمت راست تالار یک سربالایی لغزنده وجود دارد کهما را به حوض داود هدایت می کند. این حوض در زیر سنگ هایی قرار دارد که به راحتی قابل دید نمی باشد که برای دسترسی به حوض باید از زیر سنگ های ریزشی به صورت پا مرغی حرکت کرد. انتهای این تالار به علت ریزش سنگ بن بست به نظر می رسد.